Hoi!

Fa waka? (Hoe gaat het?)

We zijn hier nu een maand in Suriname en het wordt steeds leuker!

Hier schetsen we even ons Surinaams leven voor jullie:
Op een doordeweekse dag:
- staan we op om 5.45 u om te baden en snel wat te eten
- zitten we om 6.45 u al op de eerste bus
- wachten we vanaf 7u op de schoolbus
- volgt er vanaf 7.10 u een ‘bumpy ride’ naar Domburg
- is er om 5 voor 8 de vlaggenparade (we kunnen de Nederlandse versie al meezingen)
- zijn we met een beetje geluk om 14u terug thuis
- eten we
- bereiden we voor/rusten we/doen we inkopen …

In het weekend is ons leven ietsje spannender. We proberen meestal goed uit te slapen maar als we in Domburg overnachten komt hier niet veel van in huis.

Vrijdag stonden we op de bus te wachten, te wachten en nog langer te wachten. Tiens, is er zoals de vorige keer iets stuk aan de bus en komt hij later? Nee hoor, toen we na drie kwartier wachten uiteindelijk belden naar school, hoorden we dat de bus staakte, zoals nog vele andere bussen. De benzine is duur en de stad weigert om geld te geven. Dus geen bus. ‘Ga maar lekker terug naar huis meisies, de bus rijdt niet’ kregen we te horen. Oké, daar hadden we geen probleem mee :).

We maakten nog wat materiaal voor de circuitmodellen en rustten wat uit. ’s Avonds gingen we naar ’t Vat om iets te eten. We konden skypen en na wat spannend afwachten konden we de thuisblijvers zelfs eens zien, we waren allebei heel blij dat dit lukte ;).

Na een lekkere saoto-soep herkenden we 3 meisjes uit België die hier ook stage komen lopen. We spraken af om samen uitstappen te doen naar het binnenland, heel leuk en heel wat minder duur!

Zaterdag zouden we normaal naar White Beach gaan in Domburg, om er daarna te blijven slapen. Zondag hadden we afgesproken met het schoolhoofd (mevrouw Dongen) om naar de waterkant te gaan, daar zou er een opening zijn van de kinderknutselbus van ‘stichting kikker’. Dit is een organisatie die hier is opgericht voor de kinderen van het binnenland.

De plannen zijn een beetje veranderd. Mevrouw Dongen kwam ons thuis ophalen en reed met ons naar Domburg. Ze deelde alvast mee dat we ’s avonds naar een feestje zouden gaan. ’s Middags hebben we helaas niets van White Beach gezien, maar hebben we wel een grote tent helpen opzetten aan de waterkant. Het heeft heel veel geregend. Gelukkig lagen we niet op het strand.

‘s Avonds gingen we naar een Hindoestaans verjaardagsfeest van eum – iemand – en hebben we er heerlijk gegeten en genoten van de sfeer.
Zondag om 10 uur stonden we alweer aan de waterkant om een hele dag kinderen te animeren. Er was een leuke sfeer en de kinderen hebben ervan genoten.

Nadien reden we terug met Niza en Dwayne (een zoon van Dongen die heel graag naar België wilt ;)) door de ondergelopen straten in Paramaribo.

Enkele foto’s kunnen jullie zien op facebook, een andere weg lukt echt niet ;)


Veeeeeeele kussen en knuffels!

Rosemie en Silke

Dag allemaal!

Een kindje vroeg ons onlangs: ‘Maar waarom zijn jullie hier alleen en hebben jullie je familie en je vrienden niet mee?’. Wij wisten het antwoord wel maar toch zaten we even met een krop in de keel… Helaas konden we jullie niet allemaal meenemen 
Op de school gaven we nu al in verschillende klassen les (circuitmodel – te vergelijken met hoekenwerk). We zagen vooral de jongere klassen zitten maar we zijn intussen wat van mening veranderd. In het eerste luisteren ze amper en is het niveau nogal laag, in het tweede zijn ze tamelijk rumoerig en moeten we alle hoeken nog 10 keer opnieuw uitleggen, in het derde gaat het goed, in het vierde stonden we nog niet, in het vijfde is het tot nu toe heel leuk en luisteren ze opvallend goed, in het zesde zitten een paar oudere leerlingen (tot 16 jaar) die de boel wat ‘leuker’ willen maken maar onthouden ze de uitleg over het algemeen goed!
In de school maken we dus allerlei dingen mee, maar het gaat goed!
We leren de leerkrachten en de directrice goed kennen. Vooral na dit leuke weekend: vrijdag gaven we les, om 13 uur was de school uit, maar wij gingen voor een keertje niet met de schoolbus mee naar Paramaribo. We bleven bij een juf eten en ‘rusten’ (enkele leuke dingen daar: we kregen van haar man een steen met écht goud in… yes , we leerden allerlei vruchten kennen uit haar tuin, we ontdekten dat ze hier wel een middagdutje doen en we genoten van haar beginnende kookkunsten,…).
Om 17 u gingen we terug naar de school. Er was een ‘training’ voor de leerkrachten, gegeven door een leerkracht uit Nederland. We kregen gedurende 2 uur spelideeën voor in het circuitmodel, alle leerkrachten (wij ook) mochten spelletjes in elkaar steken met een heleboel materiaal dat werd voorzien. Het was leuk om iedereen zo creatief bezig te zien! Na een chipje en een drankje gingen we mee met juf Rambul om daar te overnachten. We kregen te horen dat we die avond nog zouden uitgaan met een groepje juffen! Naar een Hindoestaans trouwfeest nog wel!
Na kennis gemaakt te hebben met het gezin (3 actieve jongens en een sympathieke papa) en de chique woning aten we lekker en gingen we de juf haar kleerkast gaan bezoeken en kozen we allebei prachtige Hindoestaanse kleedjes (met pofbroek, heerlijk) uit en een hoop sieraden. Na een heerlijke douche waren we er klaar voor en trokken we erop uit met 5 andere juffen. We waren heel verrast door de rituelen, het was echt een prachtig feest! We hadden heel veel bekijks als enige ‘bakra’s’ maar werden toch ontzettend hartelijk ontvangen. We moesten er nog eens eten, al waren we al volgestopt voor vertrek (ETEN ETEN ETEN), je zorgt hier beter voor een lege maag voor je ergens heen gaat.
Na een kort nachtje in de heerlijk verkoelde (met airco) kamer kwamen de 2 jongste spruiten ons om 8 uur al wekken… tja, Silke vergat de deur opnieuw te sluiten na het nachtelijk toiletbezoek.
We speelden spelletjes met de kinderen, genoten even van luxe, geen beesten om ons heen en heerlijk eten (échte koffie! We schrokken wel heel erg van het ontbijt – om 11u – een soort hamburger met vanalles en nog wat). Mevrouw Dongen (de directrice) kwam ons later ophalen om een stukje binnenland te gaan bekijken. We zouden naar White Beach gaan, maar het weer liet dit niet toe. Ze toonde ons enkele leuke wegen en we gingen samen naar de 2 oudste zonen van juf Rambul kijken die voetbalmatch hadden op het ‘Seedorf plein’. Heel leuk daar!
Nu is het 20u en zijn we heel moe, hebben we nog steeds geen honger en genieten we echt van het leven hier. Het zou enkel wat minder mogen regenen!
Vele warme groetjes!
Knuffel en tot de volgende!
Rosemie en Silke

Dag Bakra’s!

Hier weer wat nieuws uit het hete Suriname. 
We zijn hier nu een goeie week en we vinden stilletjes aan onze weg. De bus nemen gaat nu vlot. We huurden fietsen (en zitten nu al met 1 lekke band – hier zijn ofwel geen fietspaden, ofwel liggen ze vol met spullen die niet op een fietspad horen).
We vonden heel dichtbij een plaats om lekker Surinaamse, Javaanse… gerechten af te halen, bij de Black Boys kitchen J.  We eten samen 1 portie (Surinamers zijn grote eters, dit hadden we al snel door).
We weten zelfs al hoe we in het Academisch ziekenhuis van Paramaribo moeten geraken. Geen paniek, Rosemie had enkel een klompvoetje door één of andere beet. Wat antibiotica en alles komt in orde! Het gaat ondertussen al wat beter, ze moet haar been alvast niet meer vooruit slepen  ;)

We kwamen onlangs tot de conclusie dat ‘markoesa’ (waarvan wij het sap heel graag drinken) hetzelfde is als passievrucht, en ‘boulanger’ is eigenlijk aubergine, al ziet het er niet zo uit.

We moeten ons te pletter drinken (water uiteraard) hier in het warme weer. Ook de muggenmelk met DEET staat tot onze dienst.  Het toiletpapier vliegt er ook goed door J.

Het heeft al heel wat geregend. Hopelijk is het dit weekend beter, want vorig weekend was het heel slecht weer. Stortbuien maar soms ook buien op z’n Belgisch (heel de dag door spetters – heel saai).

Vandaag (vrijdag) gaven we voor de eerste keer les aan het tweede leerjaar (de tweede klasse zoals ze het hier noemen). We werkten een circuitmodel (hoekenwerk) uit en het was leuk.  Wij leren van hen en zij van ons.
Onze kaken zijn bij het thuiskomen meestal gespannen van al het glimlachen en zwaaien naar de enthousiaste leerlingen. 

Gelukkig zijn er twee pauzes op school om even uit te rusten, wat te eten en drinken. We kunnen op het schooltje allerlei dingen kopen om te eten en drinken. Vandaag waren er ook gebakken bananen (baka bana), heel lekker maar zo vettig! 

Binnenkort zullen we afspreken met een aantal Belgische studenten die in andere scholen lesgeven. Later meer hierover.

Hopelijk gaat alles daar goed in het koude België!

We missen het soms om koud te hebben en te genieten van een warm donsdeken.  Het is hier TE warm!  J

Vele groetjes

Van ons      
…  xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx  …